Endodoncja – czy jest się czego bać?

Nie ma co ukrywać, wielu z nas boi się dentysty, a dentofobia jest bardziej powszechna, niż moglibyśmy przypuszczać. Prawda jest taka, że zazwyczaj nie ma się czego bać i nie ma większego sensu odkładać w nieskończoność leczenia u stomatologa, zwłaszcza że skutki mogą być opłakane.
Jedną z najczęściej wzbudzających strach pacjentów procedur dentystycznych jest niewątpliwie leczenie kanałowe, przez dentystów określane jako leczenie endodontyczne. Śpieszymy z zapewnieniem: w większości przypadków leczenie kanałowe nie boli. Stomatologia ciągle się rozwija, a lekarze dentyści dysponują coraz lepszymi narzędziami, więc naprawdę nie ma się czego bać.
Strach przed procedurami dentystycznymi często bierze się z niewiedzy i czerpania informacji z obiegowych opinii, a nie fachowych źródeł. Dlatego właśnie postaramy się wyjaśnić na czym polega leczenie kanałowe i kiedy je się stosuje. Wszystko po to, żeby potencjalnym pacjentom gabinetów stomatologicznych łatwiej było przełamać strach.
Kiedy konieczna jest endodoncja?
Leczenie kanałowe stosuje się przy nieodwracalnym zapaleniu miazgi zęba. Pojawia się pytanie: skąd ono się bierze? Zapalenie miazgi spowodowane jest bakteriami, które dostają się do miazgi, a w efekcie prowadzą do śmierci zęba. Żeby bakterie mogły dostać się do wnętrza musi nastąpić przerwanie lub uszkodzenie zewnętrznej warstwy spowodowane zazwyczaj nieleczoną lub leczoną w sposób niekompetentny próchnicą. Czasem zdarza się, że jej przyczyną jest mechaniczne uszkodzenie, ale jest to sytuacja zdecydowanie rzadsza.
Kiedy trzeba koniecznie udać się do dentysty?
Ból jest zawsze wskazaniem, że dzieje się coś niedobrego z zębami, ale zdarza się, że zapalenie miazgi zęba przebiega w sposób praktycznie bezbolesny. Na co więc zwrócić uwagę? Sygnałem ostrzegawczym zawsze powinna być wrażliwość na ciepło i zimno oraz opuchlizna dziąseł. A już naprawdę trzeba umówić się na wizytę u dentysty, jeśli ząb ciemnieje.
Co to tak właściwie jest endodoncja Kraków?
Przebieg leczenia endodontycznego jest stosunkowo prosty. Najpierw dentysta wykona zdjęcie radiologiczne uzębienia i podejmie decyzję o tym, czy pacjent kwalifikuje się do wykonania endodoncji. Warto wiedzieć, że leczenie kanałowe wykonuje się tylko w ostateczności, żaden dentysta nie zdecyduje się na nie, jeśli nie ma do niego jasnych wskazań medycznych.
Następnie przeprowadzony zostanie wywiad dotyczący alergii. Czasem z pacjentem będzie musiał porozmawiać także anestezjolog, ale to wyłącznie w przypadku podawania znieczulenia ogólnego. Po tym wszystkim gotowi jesteśmy na sam zabieg.
Endodoncja wykonywana jest zazwyczaj przy pomocy mikroskopu, gwarantuje to lepszą skuteczność i dokładność zabiegu. Na początku rozwierca się ząb, żeby dostać się do zainfekowanej tkanki. Następnie usuwa się martwą miazgę zębową, dokładnie płucze się i osusza oczyszczoną przestrzeń. Na sam koniec ząb się wypełnia. W trakcie procedury pacjent ma założony koferdam (ślinochron), żeby miejsce przeprowadzanej operacji wolne było od śliny i bakterii, które są w niej zawarte. I to wszystko.
Na koniec niby oczywista, ale jednak dobra rada: lepiej zapobiegać, niż leczyć!