Wentylacja lutniowa polega na wietrzeniu ślepych wyrobisk, udostępniających lub też przygotowawczych. Dzieli się ją na:
- Wentylacje lutniową ssącą – polega na szybkim rozrzedzaniu gazów, występują korzystne warunki przy wyrobisku, jest to spowodowane brakiem odpływu gazów wyrobiskiem lub lutniociągiem
- Wentylacje lutniową tłoczącą – polega na intensywnym usuwaniu szkodliwych gazów, towarzyszą temu niskie straty powietrza i optymalne warunki cieplne, jednak zużyte powietrze odpływa przez wyrobisko, co znacznie zwiększa czas wietrzenia danego wyrobiska
- Wentylacje lutniową kombinowaną – jest połączeniem zalet wentylacji lutniowej ssącej z tłoczącą. Polega ona na zmianie kierunku wirnika wentylatorów osiowych, wykorzystywane są urządzenia rewersyjne lub w zamian dwa wentylatory i zasuwy
Wentylatory lutniowe mają zastosowanie głównie przy odrębnej wentylacji wyrobisk górniczych. Wykorzystywana jest wentylacja ssąco tłocząca w polach I, II, III i IV zagrożenia metanowego. Wentylatory lutniowe podczas swojej pracy muszą spełniać wszystkie techniczne wymogi eksploatacji węgla. Podczas pracy przetłaczane może być czyste powietrze, powietrze z zawartością metanu lub zanieczyszczone pyłem węglowym – jest to zależne od tego jakie wentylatory lutniowe są używane. Wentylatory współpracują z lutniami o średnicy 800 lub 1000.
Wentylatory lutniowe są wyposażone w:
- Dwa napędowe silniki elektryczne trójfazowe
- Silniki indukcyjne
- Silniki przeciwwybuchowe
- Silniki z wirnikiem klatkowym
- Dwa wirniki aluminiowe osadzone zaraz przy wałach silników (obracające się w przeciwne kierunki)
- Obudowę
- Uszczelki
- Siatki
- Tłumiki akustyczne
Wentylatory lutniowe mają silniki trójfazowe które są zdolne do ciągłej pracy 500V, 50 H, przy maksymalnej temperaturze nie przekraczającej 40oC.
